Dating Websites, je kan het aan of niet.

Ooit eens op een datingsite gezeten? Of in ieder geval gekeken wat er nou precies allemaal voor hype omheen is?
Zijn we allemaal zo lui geworden met onze huidige maatschapij dat we echt niet eens de moeite meer willen nemen om mensen te ontmoeten buiten?

Misschien is het geen luiheid die heeft toegeslagen maar een gevoel van snelheid en privacy.
Iemand die achter een computer klimt om een profiel samen te stellen van al hun beste kwaliteiten om die dan te laten zien aan miljoenen mannen en vrouwen kan op z'n/haar gemak alle slechte trekjes achterwege laten.

Ja, iedereen reist veel (of wil graag reizen), iedereen leest graag (of wil graag veel lezen), iedereen is erg sociaal met vrienden en iedereen is op zoek naar die ene persoon die hun kan aanvullen.

Klinkt bekend? Waarschijnlijk omdat waarschijnlijk 80% van alle mensen op een dating website een soort gelijk profiel aanmaken en zo weinig mogelijk dingen invullen die hun kansen om iemand te ontmoeten verkleinen.

Al een aantal maanden zit ik ook op een van de grotere datingsites. Om heel eerlijk te zijn is dit mijn tweede keer. Ook ik ben sociaal, goed gelezen en hou van reizen. Hoeveel is dit nou waar?
Ik lees inderdaad veel. Kranten dus.
Ik ben in mijn hoofd sociaal genoeg maar moet er niet aan denken om 24/7 met andere mensen te zijn. Een beetje privacy graag.
En reizen?
Om precies te zijn was m'n laatste echte vakantie in Maart 2006 naar Curacao.
Grote plannen, weinig uitvoering.

Mijn grootste struikelblok? Het feit dat niet iedereen een foto op hun profiel zet en dat ze wel verwachten dat je na een 'knipoog' of suf kort emailtje, je aan hun voeten gooit.

Daarbij komt ook dat uiterlijke beschrijvingen meestal veel te wensen over laat en vrij kan worden opgevat.
'Ik heb een gemiddeld postuur' betekende voor een man dat de bierbuik die over de riem hing heel normaal was in Londen.
'Goed verzorgd zwart haar' betekende ongewassen rattenstaartje.

Maar m'n favoriete moment kwam toen ik iemand een emailtje had terug gestuurd om vriendelijk te bedanken voor de aandacht maar dat hij niet mijn type was. Daarna heb ik nog drie emails ontvangen van de heer in kwestie die me de huid volschold omdat ik hem had afgewezen.

Goede momenten?
Weinig.
Eigenlijk geen. Wel een aantal dates gehad maar om een of andere reden viel het me altijd tegen. OK we zijn allebei zenuwachtig maar als het klikt, klikt het. Anders niet. En geklikt heeft het nog niet.

Ik blijf denk ik nog even op de site hangen, optimistisch hopend dat er misschien toch nog een iemand tussen zit maar met de hoeveelheid Spanjaarden, Fransen en Italianen die momenteel contact zoeken zijn er maar weinig heren in de omgeving die m'n aandacht vangen!

Voor alle single ladies out there: Goede jacht en geef niet op!!